Όπως σε γλείφει η μέντα κι ο δυόσμος
μυρίζεις σαν κόσμος
ερχόμενος.

Όπως σε λούζει το φεγγαρόφως
φέγγεις σα λόφος
καιόμενος.

Δώσε μου λίγη
σπιρτάδα απ’ το βλέμμα σου
ν’ ανάψω
τη νύχτα μου.

Μόνο όταν φύγει
η μαγεία απ’ το ψέμα σου
θα κάψω
τα σπίρτα μου.

Δώσε μου λίγη
σπιρτάδα
να κάψω
τη νύχτα μου.

Όπως διαπερνάει τον κάμπο το ρέμα
ηλεχτρικό εσύ ρεύμα
με διαπερνάς.

Όπως γλιστράνε στους βάλτους τα χέλια
μέσ’ απ’ τα χέρια
μου γλιστράς.