Αναρωτιέμαι
οι σκέψεις όλες οι κακές
μ’ έχουν και τυραννιέμαι
και σπαταλιέμαι
με βόλτες μέσα στο ποτό
βουλιάζω και ξεχνιέμαι
Πόσο γελιέμαι
πιστεύω ότι μ’ αγαπάς,
αλήθεια δεν τ’ αρνιέμαι
Στεναχωριέμαι
που μόνη βρίσκομαι εδώ
και μόνη συλογιέμαι

Ανησυχία μ’ έχει πιάσει
ανησυχία πού να κρύβεσαι
μήπως με έχεις ξεπεράσει
μα εγώ πονάω κι εσύ σκορπίζεσαι

Όλο το βράδυ
δεν μπόρεσα να κοιμηθώ
καθόμουν στο σκοτάδι
Ένα σημάδι
που έχω μέσα στην ψυχή
με κάνει σαν ρημάδι
ένα σου χάδι
μαζί με ένα σ’ αγαπώ
τα βάσανά μου παύει
μα με ανάβει
η σκέψη πως δεν είσαι εδώ
το έχω καταλάβει