Πράγματα, πράγματα
γύρω μου υπάρχουνε παντού δικά σου.
πράγματα, πράγματα
εσένα να μου φέρνουνε στο νου χιλιάδες.
πράγματα, πράγματα
ο μαύρος αναπτήρας στο μπλού τζίν σου
μικροπράγματα, διάφορα
ριγμένα μεσ’ στο σπίτι εδώ και εκεί.

Και δεν κρατάω πια τα κλάματα
μεσάνυχτα με βρίσκουν μοναχή να σκίζω γράμματα.
Να βρίζω και να σπάω σαν τρελή στους τοίχους πράγματα.
Να λέω θα γυρίσει δεν μπορεί ως τα χαράματα.

Πράγματα, πράγματα
στέκω σαν χαμένη να κοιτώ χιλιάδες
πράγματα, πράγματα
ότι μου `χει μείνει από σένα μόνο
πράγματα, γράμματα
μια φωτογραφία που κοιτιόμαστε
κατάματα, πράγματα
σε φέρνουνε στο νου
και δεν κρατάω πια τα κλάματα