Μέσα στη νύχτα, μέσα στη νύχτα
βαδίζω και παραμιλώ,
πού να `σαι τώρα, γλυκιά μου αγάπη,
να μου γλυκάνεις τον καημό, ωχ,
και σαν και πρώτα, στην αγκαλιά σου
να πέσω να ξεκουραστώ.

Μέσα στη νύχτα, μέσα στη νύχτα,
χωρίς καμιά παρηγοριά,
σβήνουν τ’ αστέρια και το φεγγάρι,
σβήνει κι η δόλια μου καρδιά, αχ,
και σε λιγάκι θα ξημερώσει
χωρίς καμιά παρηγοριά.