Ήσουν για μένα αγάπη και φως,
μέσ’ στην ψυχή μου κρυφός ουρανός,
τώρα μακριά μου σκορπάς τη χαρά
και σ’ αγκαλιάζουνε γκρίζα φτερά.

Γέλιο κρυμμένο στο δάκρυ της γης,
πού να ξεχάστηκες κι αργείς,
βρες άλλο δρόμο και γύρνα ξανά
ο χωρισμός σου με πονά.

Πριν το ξημέρωμα, νύχτα τρελή
πήρε το φως σου με μαύρο φιλί,
κι ήρθαν μαζί της του κόσμου οι σκιές
να σε κλειδώσουν για πάντα στο χθες.

Γέλιο κρυμμένο στο δάκρυ της γης,
πού να ξεχάστηκες κι αργείς,
βρες άλλο δρόμο και γύρνα ξανά
ο χωρισμός σου με πονά.

Βρες άλλο δρόμο και γύρνα ξανά
ο χωρισμός σου με πονά.