Η ζωή μου στα χέρια σου
ένα κερί αναμμένο
να το φυλάξεις απ’ το βοριά

Μέσα στα δάχτυλά σου
που το χάδι πυρωμένο
που καίει τη σάρκα τη σκέψη την καρδιά

Αμαρτία αμαρτία αμαρτία
τι να το κάνω αν μου λες πως μ’ αγαπάς
για μια στιγμή μες στο παράδεισο με βάζεις
και την άλλη μες στην κόλαση με πας

Κι όταν φεύγεις και μ’ αφήνεις
μοναχό πικραμένο
σύννεφα μαύρα μου σκεπάζουν την καρδιά

Και ας είναι το στόμα μου
ακόμα φλογισμένο
από της νύχτας τα καυτά σου τα φιλιά

Αμαρτία αμαρτία αμαρτία
τι να το κάνω αν μου λες πως μ’ αγαπάς
για μια στιγμή μες στο παράδεισο με βάζεις
και την άλλη μες στην κόλαση με πας