Έβρεχε και νόμιζα πως ήρθες
έτρεξα και κοίταξα στις σκάλες
βήματα μου φάνηκαν οι στάλες
τίποτα

Χτύπησε μεσάνυχτα η ώρα
άλλαξε κι ο μήνας μπήκε Μάρτης
ρώτησε η καρδιά μου πότε θα `ρθεις
τίποτα

Ούτε φωνή ούτε ακρόαση
να `ναι καλά κι η τηλεόραση
ούτε ζωή ούτε ανάσταση
κλείνω το φως για συμπαράσταση τίποτα

Έκλαιγε ο αέρας στη σκεπή μου
βγήκα να του πω να σταματήσει
σκέφτηκα για σένα μη ρωτήσει
τίποτα

Πήρα το τηλέφωνο στο πλάι
μέρες η σιωπή του με σκοτώνει
έλα γιατί η νύχτα μεγαλώνει
τίποτα

Ούτε φωνή ούτε ακρόαση
να `ναι καλά κι η τηλεόραση
ούτε ζωή ούτε ανάσταση
κλείνω το φως για συμπαράσταση τίποτα