Στέρεψ’ η βρύση, άδεια τα χέρια,
λείπεις και μάτωσ’ η καρδιά,
ποιος θα ταΐσει τα περιστέρια,
ποιος θα χαϊδέψει τα παιδιά.

Καημό - καημό θα σε ζητώ,
δάκρυ το δάκρυ θα ρωτώ,
για σένα, αστέρι μου σβηστό.

Έχουν κυκλώσει τ’ άγρια χόρτα
την καμαρούλα την κλειστή,
ποιος θα κλειδώσει έξω απ’ την πόρτα,
την παγωνιά και το ληστή.

Καημό - καημό θα σε ζητώ,
δάκρυ το δάκρυ θα ρωτώ,
για σένα, αστέρι μου σβηστό.