Άκουγα για έρωτες τρελούς,
ωκεανούς για τραύματα και θαύματα,
άκουγα για έρωτες τρελούς, για ουρανούς,
για πέλαγα και γέλαγα, και τώρα και τώρα και τώρα.

Στα φτερωτά σου χέρια αφήνομαι,
στις λίμνες των χειλιών σου πνίγομαι,
στα φτερωτά σου χέρια αφήνομαι,
κι εγώ νερό, φωτιά και στάχτη γίνομαι,
νερό, φωτιά και στάχτη γίνομαι.

Έλεγα πως όλα στη ζωή,
η λογική τα όριζε, τα γνώριζε,
κι άκουγα για έρωτες τρελούς, για ναυαγούς,
και πέρναγα, προσπέρναγα, και τώρα και τώρα και τώρα.

Στα φτερωτά σου χέρια αφήνομαι,
στις λίμνες των χειλιών σου πνίγομαι,
στα φτερωτά σου χέρια αφήνομαι,
κι εγώ νερό, φωτιά και στάχτη γίνομαι,
νερό, φωτιά και στάχτη γίνομαι,
νερό, φωτιά και στάχτη γίνομαι,
νερό, φωτιά και στάχτη γίνομαι.