Χαμήλωσε κι απ’ τ’ όνειρο κρατήσου,
ξεφεύγει επικίνδυνα η ζωή σου.
Πάρε ανάσα, νιώσε την πνοή σου,
χαμήλωσε κι απ’ τ’ όνειρο κρατήσου.

Χίλιες και μια νύχτες στη σιωπή,
η ζωή σ’ απρόβλεπτη τροπή.
Άσε το ποτάμι να κυλήσει,
για να δούμε πίσω αν θα γυρίσει.

Σχέδια με φως πλημμυρισμένα,
όνειρα ζεστά ζωγραφισμένα,
μοιάζουν τώρα να `ναι ξεχασμένα.
Άραγε τι έμεινε για μένα.

Έχω ένα γάτο κυνηγό,
στ’ άγριο βουνό για οδηγό,
τ’ άστρα πάνω απ’ τις βελανιδιές,
συντροφιά τις έρημες βραδιές.

Έχω έναν Πρίγκιπα Μικρό,
που σέρνει αλλοπαρμένος το χορό.
Κι όλο με κοιτάει μην τον αφήσω.
Avanti, φίλε μου κι όσο κρατήσω.

Χαμήλωσε κι απ’ τ’ όνειρο κρατήσου,
ξεφεύγει επικίνδυνα η ζωή σου.
Πάρε ανάσα, νιώσε την πνοή σου,
χαμήλωσε κι απ’ τ’ όνειρο κρατήσου.