Για ζωδια και άστρα με ρωτάς,
ζητώντας λίγο φως για να με ψάξεις,
κι απάνω μου τα μάτια σου πετάς,
με τη φωτιά της νιότης να με κάψεις,
κι απάνω μου τα μάτια σου πετάς,
με τη φωτιά της νιότης να με κάψεις,

Φουρτούνα και εμπόδιο
είν’ το δικό μου ζωδιο.

Χαθήκανε τα όνειρα νωρίς,
κι εμένανε μ’ αφήσαν αμανάτι,
κι εκείνη που αγάπησα, θαρρείς,
μια χεριά και μια πληγή στην πλάτη,
κι εκείνη που αγάπησα, θαρρείς,
μια χεριά και μια πληγή στην πλάτη.

Φουρτούνα και εμπόδιο
είν’ το δικό μου ζωδιο.

Για ζωδια και άστρα με ρωτάς,
και δεν κοιτάς τα μάτια τα θλιμμένα,
και δεν κοιτάς στα φύλλα της καρδιάς
πόσα πουλιά κουρνιάζουν λαβωμένα,
και δεν κοιτάς στα φύλλα της καρδιάς
πόσα πουλιά κουρνιάζουν λαβωμένα.

Φουρτούνα και εμπόδιο
είν’ το δικό μου ζωδιο.