Όταν δεν πας με το κοπάδι
ίσως χαθείς μέσ’ στο σκοτάδι.
Το σύστημα δε συγχωρεί,
όποιον σ’ αυτό δεν προσχωρεί.

Φόροι, λογαρισμοί,
τσουβαλιασμένοι πληθυσμοί,
δουλεύουνε για να πληρώνουν
κι όμως, ποτέ δεν ξεχρεώνουν.

Δραχμή δε μ’ απομένει
κι όρεξή μου χαλασμένη,
δεν ξέρω τι με περιμένει,
μα κάτι ακόμα παραμένει.

Αταίριαστος κι αγριεμένος,
μέσα στην πόλη μου ένας ξένος,
βλέπω το χώρο να μικραίνει,
για τ’ όνειρο που περιμένει.

Κούρσες, coctails και γραβάτες,
επίδοξοι αριστοκράτες.
Επένδυση πολυτελείας
και αποστάσεις ασφαλείας.

Σ’ αυτό τ’ ανούσιο το παιχνίδι,
είμαι παρείσακτο αντικλείδι.
Αν μ’ αγαπήσεις θα χαθείς
κι από την άλλη θα βρεθείς.