Είναι που χτίζαμε παλάτια
πάνω στην άμμο, σαν παιδιά,
μα σαν κοιτώ τα δυο σου μάτια,
διώχνει σκοτάδια η ξαστεριά.

Αν μ’ αγαπάς θα `ρθει πάλι καλοκαίρι,
στο θαλασσινό αγέρι θα πετάμε σαν πουλιά,
αν μ’ αγαπάς, θα βγει ο ήλιος στην καρδιά μας
να ζεστάνει τα όνειρά μας, καλημέρα στη χαρά.

Είναι που το φεγγάρι λιώνει
για λίγο μέσα στη νυχτιά,
όμως η άνοιξη ζυγώνει,
θα κάνει πάλι ξαστεριά.

Αν μ’ αγαπάς θα `ρθει πάλι καλοκαίρι,
στο θαλασσινό αγέρι θα πετάμε σαν πουλιά,
αν μ’ αγαπάς, θα βγει ο ήλιος στην καρδιά μας
να ζεστάνει τα όνειρά μας, καλημέρα στη χαρά,
αν μ’ αγαπάς, θα βγει ο ήλιος στην καρδιά μας
να ζεστάνει τα όνειρά μας, καλημέρα στη χαρά.