Με άλλον πας στη Σαντορίνη, με άλλον στην Επανωμή,
με άλλον φεύγεις για Ινδία, με άλλον τρως Kazandibi,
στην Καστοριά θα βρεις να παίξεις, δεκαεξάρικο παιδί,
κι’ αν ήσουνα και Μουσουλμάνα, θα’ χες το μάτι το Γκαντί.

Παίζεις με όλους και με όλα, Σαλονικιά, γλυκιά μαριόλα,
διαμάντι κάθε λέξη που σου έλεγα όταν μαζί σου εγελούσα κι έκλαιγα,
μα εσύ Θεά, καταφερτζού, χάθηκες μέσ’ στα Faux Bijoux,
μα εσύ Θεά, καταφερτζού, χάθηκες μέσ’ στα Faux Bijoux.

Λόγια πικρά για την Αθήνα, πάντα θα λες όταν μιλάς,
ναι, αλλά με τον Αθηναίο την βρήκες την οδό Αθηνάς,
θαρρείς και είσαι ένα παγόνι με ανοιγμένα τα φτερά,
μα θα `ρθει κι η μοιραία ώρα που ένα ψαλίδι θα κρατάς.

Παίζεις με όλους και με όλα, Σαλονικιά, γλυκιά μαριόλα,
διαμάντι κάθε λέξη που σου έλεγα όταν μαζί σου εγελούσα κι έκλαιγα,
μα εσύ Θεά, καταφερτζού, χάθηκες μέσ’ στα Faux Bijoux,
μα εσύ Θεά, καταφερτζού, χάθηκες μέσ’ στα Faux Bijoux.