Στο καντήλι τέλειωσε το λάδι
κι έπεσε βαρύ - βαρύ σκοτάδι,
κι η παλιοζωή αρχίζει,
τους φτωχούς να βασανίζει,
τους φτωχούς να βασανίζει.

Πες μου, πού, χαρά, θα βρεις
στου χιονιά τ’ άγριο νυχτέρι,
όταν απο `μάς κανείς
πού θα βγει πια δεν το ξέρει,
πες μου, πού, χαρά, θα βρεις
στου χιονιά τ’ άγριο νυχτέρι.

Απ’ τη θλίψη πάγωσε το στόμα
και για `μάς δε χάραξε ακόμα,
κι η ζωή μας δεν αλλάζει
και στα μάτια δάκρυ στάζει,
και στα μάτια δάκρυ στάζει.

Πες μου, πού, χαρά, θα βρεις
στου χιονιά τ’ άγριο νυχτέρι,
όταν απο `μάς κανείς
πού θα βγει πια δεν το ξέρει,
πες μου, πού, χαρά, θα βρεις
στου χιονιά τ’ άγριο νυχτέρι.