Όσα κοροϊδεύαμε ήρθαν στην αυλή μας
μπήκανε στο σπίτι μας, μπήκαν στη ζωή μας,
όσα κοροϊδεύαμε γίνανε δικά μας,
και μας τρώνε την ψυχή και τα σωθικά μας.

Και τώρα θέλω να μου πεις
τι λένε δυο κουρέλια,
γίναμε για κλάματα,
γίναμε για γέλια.

Όσα κοροϊδεύαμε γίνανε μαχαίρια,
και τα φέραν στην καρδιά τα δικά μας χέρια,
όσα κοροϊδεύαμε ήρθανε κοντά μας,
μόνοι μας το φτιάξαμε το κατάντημά μας.

Και τώρα θέλω να μου πεις
τι λένε δυο κουρέλια,
γίναμε για κλάματα,
γίναμε για γέλια.