Λίγο έλειψες απόψε πάω να τρελαθώ,
ίσως είναι η συνήθεια ή που σ’ αγαπώ.
Ένα φως έχω ανάψει, στην εξώπορτα μπροστά,
όταν μπεις μη σε τρομάξει τόση σκοτεινιά.

Στο δωμάτιο μια σκέψη ξύπνια με κρατά,
αν θα σ’ έχανα πώς θα `ταν η ζωή ξανά.
Είναι ο φόβος κι η αγάπη σύμβουλοι κακοί
κι η καρδιά που δεν αντέχει δεύτερη πληγή.