Πρέπει ν’ αρπάξουμε φωτιά το διχως άλλο και μετά
σ’ ένα μεγάλο σταυροδρόμι να βρεθούμε
να ξεχωρίσουμε απ’ αυτούς, όσους διαλέγουνε γκρεμούς
και ρίχνουν μέσα εαυτούς για να σωθούνε.

Πρέπει ν’ αρπάξουμε φωτιά φωνάζουν διάβολοι ξανά
πως είναι δύσκολοι καιροί για να σταθούμε
να υπακούμε σε θεούς, σε τηλεοπτικούς χρησμούς
πότε απ’ τη λάσπη μας ξανά θα σηκωθούμε.

Πρέπει ν’ αρπάξουμε φωτιά στο δρόμο για το πουθενά
μνήμη μου κράτα με απ’ το χέρι μη χαθούμε
και στην επόμενη σιωπή όταν θα πέσω να είσαι εκεί
κι οι δυο μαζί απ’ την κραυγή σου να εκραγούμε.

Πρέπει ν’ αρπάξουμε φωτιά να ανοίξουμε όλα τα κλουβιά
λεξεις στο δρόμο και σκιές να ξεχυθούμε
από ένα κόσμο αριθμό που σημαδεύει στο κενό
πότε απ’ τη λάσπη μας ξανά θα σηκωθούμε.