Δυο ξένοι ήρθαν στο δάσος.
Χρυσάφι δε ζητούν ούτε είναι κυνηγοί
μόνο θέλουν να ζουν
σ’ ένα κόσμο δίχως σύνορα.
Τους θεούς
πολεμούν
τους θυμούνται και τους ξεχνούν.

Μια μέρα είδαν στην όχθη
να παίζει μια γυναίκα
με το φως και τα νερά.
Τους κοιτούσε γυμνή
λαμπερή σαν την πανσέληνο
και της είπαν να `ρθει
και στων δυο τους τη ζωή.

Άνεμε, μην της πει γιατί.
Κρύψ’ την να σωθεί!

Από τότε ζουν οι τρεις τους σε μια σπηλιά
μα η γυναίκα πια δε λάμπει και δε γελάει.
Κι όμως έχει δυο παράθυρα στην καρδιά.
Τα χαϊδεύει ο αγέρας και της μιλάει.

Δυο ξένοι ήρθαν στο δάσος.
Χρυσάφι δε ζητούν ούτε είναι κυνηγοί,
μόνο θέλουν να ζουν
σ’ ένα κόσμο δίχως σύνορα.
Τους θεούς
πολεμούν
τους θυμούνται και τους ξεχνούν.

- Άνεμε, πες τους τι θα δουν
να μη φοβηθουν.

Μια γυναίκα που `χε μάτια από φωτιά
ήρθε κι έλαμψε και φώτισε τη σπηλιά τους
μα δεν είχαν τι να πουν κι έτσι μια βραδιά
την αφήσαν να χαθεί μες στην ερημιά.

Δυο ληστές, δυο τρελοί,
μοναχοί μέσα στο άγνωστο,
μιαν αλήθεια ζητούν,
μια χίμαιρα κυνηγούν.

- Άνεμε, μάθε τι ποθούν
κι αν θ’ ανταμειφθούν!