Όποιο κι αν είναι τ’ όνομά σου,
κάνε μου τώρα συντροφιά.
Δώσε μου στέγη την καρδιά σου,
είμαι μόνος σαν κι εσένα, είμαι μόνος
και ψάχνω απόψε αγκαλιά.

Μη με ρωτήσεις πώς με λένε
και μη μου πεις πως μ’ αγαπάς.
Ασ’ τις αισθήσεις να μας καίνε
με τα μάτια, με τα χέρια, με τα χείλια
και με το χρώμα της καρδιάς.

Και παίρνω βόλτα την αμαρτία
και κολάζομαι στο φιλί,
ο πόθος είναι μια τυραννία
που το λυτρώνει η επαφή.

Και παίρνω βόλτα την αμαρτία
και κολάζομαι στο φιλί,
με πάθος μόνο και φαντασία
μπορεί η νύχτα να φωτιστεί.
Κι ας με λεν αμαρτωλή.
Θέλει ο έρωτας ψυχή.

Όποια κι αν είναι η ζωή σου,
δε θέλω λέξη να μου πεις.
Κάνε καράβι το κορμί σου
να σαλπάρω, ταξιδάκι στο Αιγαίο,
να μη μας ξαναβρεί κανείς.

Και παίρνω βόλτα την αμαρτία
και κολάζομαι στο φιλί,
ο πόθος είναι μια τυραννία
που το λυτρώνει η επαφή.

Και παίρνω βόλτα την αμαρτία
και κολάζομαι στο φιλί,
με πάθος μόνο και φαντασία
μπορεί η νύχτα να φωτιστεί.
Κι ας με λεν αμαρτωλή.
Θέλει ο έρωτας ψυχή.