| |
netriofron
12-03-2018 23:31 | Νο 2 :
1986 [Νοεμβ] = Πέτρος Πανδής + Θανάσης Μωραΐτης + Αλίκη Καγιαλόγλου , , Ενορχήστρωση : Μίκης Θεοδωράκης , , Μπουζούκι : Κώστας Ζαριδάκης , , Κιθάρα : Γιάννης Σπάθας , ----------- Αλμπουμ ''Mikis Theodorakis - CONCERT IN ISTANBUL'' , & άλμπουμ ''Μίκης Θεοδωράκης – Τα τραγούδια μου 1959-1986 - Β' Μέρος'' (1986) ----------- https://youtu.be/zCAS0XX4lj8
2003 = Tony Mourtzis (Αντώνης Μούρτζης) ,με το συγκρότημα-δημιούργημά του ,απ'το 1969 ,τους ''Orfeo Greco'' , -------------- στο CD ''Tony Mourtzis & Orfeo Greco – Standing Ovations - Ein Griechisches Konzert'' στην Γερμανική EDF-Towermusic / TM 02 (Ζωντανή ηχογράφηση από την αίθουσα ''Tafelhalle'' στη Νυρεμβέργη Γερμανίας) --------------- https://youtu.be/3Gzl9r97edM
ΠΗΓΗ = [ https://www.discogs.com/search/?q=Tis+Dikeosinis&type=all ]
::theos.:: ::smile.:: ::theos.:: | netriofron
21-01-2017 19:35 | Ο Οδυσσεας Αλεπουδέλης (= Οδυσσεας Ελυτης) , ξεκινησε να γράφει το «Άξιον Εστί» το 1950 στο Παρισι.Το ολοκληρώνει και το δημοσιεύει το 1959.
Το «Άξιον Εστί»τού Οδυσσέα Ελύτη καί τού Μίκη Θεοδωράκη, είναι έργο σταθμός στην ιστορία της μουσικής. Μελοποιηθηκε στην Αθήνα καί στο Παρίσι, από την άνοιξη τού 1960 έως τον Δεκέμβριο τού 1963.
Η πρώτη ηχογράφηση ειχε τεράστιες τεχνικές δυσκολίες. Τα στούντιο, δεν μπορούσαν να καλύψουν χορωδία, σολίστες, συμφωνική ορχήστρα. Η ηχογράφηση έγινε σταδιακά στα στούντιο της Κολούμπια καί στο στούντιο ''Άλφα''.
Μόλις ολοκληρώθηκε η πρώτη ηχογράφηση, ήταν πολύ κάτω τού προσδοκόμενου καί δεν ήθελαν την κυκλοφορία τού δίσκου, ούτε η εταιρεία αλλά ούτε καί ο Ελύτης.Μόνο ο Θεοδωράκης με την ορμή πού τον διακρίνει, επέμενε καί τα κατάφερε.
Το βασικό του επιχείρημα, ήταν μιά φράση: «Ο κόσμος δεν ακούει με τα αυτιά του, ακούει με την φαντασία του» !!!!!!!
1η : [Ανοιξη 1964] = Γρηγορης Μπιθικωτσης + Χορωδία υπο την Θάλεια Βυζαντίου [Ενορχήστρωση : Μίκης Θεοδωράκης] (Μπουζουκια : Λάκης Καρνέζης & Κώστας Παπαδόπουλος και στο πιανο : Γιάννης Διδίλης) --------- 45ρακι στην HMV (7PG 3489) &&&& συλλογη ''Μουσικό Λεύκωμα 1964'' (1997) &&&& συλλογη ''Η Ελλάδα Του Μίκη'' (1995)
1966 = Δημήτρης Μητροπάνος [Ενορχήστρωση : Μίκης Θεοδωράκης] (Μπουζουκια : Λάκης Καρνέζης & Κώστας Παπαδόπουλος , στο πιανο : Γιάννης Διδίλης και κιθαρα : Πανος Πετσας) ------- (Ζωντανή ηχογράφηση από το γήπεδο της Νεας Φιλαδελφειας ,της ΑΕΚ) -------- στο CD ''Δημήτρης Μητροπάνος - Κρυφα'' (2014) -------- https://youtu.be/JyFZ3SREx5M
1966 = Κώστας Χατζής ------ Αλμπουμ ''Κώστας Χατζής – Σε Τραγούδια Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Μαρκόπουλου, Χατζή'' & αλμπουμ ''Κώστας Χατζής – Τραγούδια Του Μίκη Θεοδωράκη'' (1974)
1981 = Στέφανος Στανέλλος ------ Αλμπουμ ''Άμιλλα '81'' (Απο τον Α΄ διασχολικό διαγωνισμό μουσικής)
1988 = Γιώργος Νταλάρας + Αθηναϊκό Χορωδιακό Σύνολο υπο την Έλλη Νικολαΐδη [Ενορχήστρωση : Μίκης Θεοδωράκης] (Μπουζουκια : Λάκης Καρνέζης & Κώστας Παπαδόπουλος) ------- Αλμπουμ ''Γιώργος Νταλάρας, Μίκης Θεοδωράκης, Οδυσσέας Ελύτης – Το Άξιον Εστί'' (Ζωντανα απο το ''Ηρωδειο'') & συλλογη ''Μίκης Θεοδωράκης – Η Ελλάδα Του Μίκη'' (1995)
1998 [Μαρτης]= Αλεξια (Βασιλειου) --------- απ'το CD ''Αλέξια . Μίκης Θεοδωράκης'' ----- https://youtu.be/orRsThRpkJI
2001 = Μαρία Φαραντούρη ------- απ'το CD ''Με Την Ορχήστρα Των Χρωμάτων – Ένας Αιώνας Ελληνικό Τραγούδι'' (Ζωντανή ηχογράφηση από το ''Ηρώδειο'')
2002 = Γρηγορης Μπιθικωτσης + ΟΛΟΙ ------- απ'το CD ''Για Τον Γρηγόρη'' (Η συναυλία από το ''Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας'')
2002 = Παιδικη Χορωδια Δημητρη Τυπαλδου [Ενορχήστρωση & πιανο : Γιάννης Ιωάννου] ------- απ'το CD ''Mikis Theodorakis, Παιδική Χορωδία Σπύρου Λάμπρου – Olympia'' -------- https://youtu.be/Jpa8JhhQLGc
2002 = Γιάννης Κότσιρας ------ απο το CD ''Μίκης Θεοδωράκης , Ποίηση Οδυσσέας Ελύτης - Άγγελος Σικελιανός – Άξιον Εστί - Πνευματικό Εμβατήριο'' (Ζωντανή ηχογράφηση από το ''Ηρώδειο'')
2008 = Δημήτρης Μπάσης ------- απ'το CD ''Από Το Βυζάντιο Στο Σήμερα'' (Ζωντανή ηχογράφηση από την Επιδαυρο) ------- https://youtu.be/ceDP6T7O1Og
2012 = ΘεοδωΡάκος ------- στο CD ''Filtig – ΘεοδωΡάκος''
Γιώργος Νταλάρας + Τασης Χριστογιαννοπουλος μαζι με την Ορχηστρα Συγχρονης Μουσικης Ε.Ρ.Τ. υπο τον Ανδρεα Πυλαρινο -------- απο το CD ''Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Ρίτσος, Οδυσσέας Ελύτης – Ρωμιοσύνη - Το Άξιον Εστί'' (Ζωντανη ηχογραφηση απο το Μεγαρο Μουσικης Αθηνων)
Πηγες = [ http://www.sophia-ntrekou.gr/2014/10/blog-post_73.html ] & [ discogs.com ] & [ http://vinyl.gr/His%20master's%20voice%203451-3500.html ] | Αγάπη Σ.
14-11-2016 20:11 | Πριν από 100 χρόνια, στις 2 Νοεμβρίου του 1911, γεννήθηκε ο Οδυσσέας Ελύτης· ένας από τους τελευταίους εκπροσώπους της λογοτεχνικής γενιάς του ’30· ο μεγάλος δημιουργός των αθάνατων ποιητικών Συλλογών: Προσανατολισμοί (1940), Ήλιος ο πρώτος (1943), Το Άξιον Εστί (1959), Έξι και μία τύψεις για τον ουρανό (1960), Το φωτόδεντρο (1971), Ο Ήλιος ο ηλιάτορας (1971), Τα ρω του έρωτα (1972), Μαρία Νεφέλη (1978), Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου (1984), Ο Μικρός Ναυτίλος (1985), Τα Ελεγεία της Οξώπετρας (1991), Εκ του πλησίον (1998) κ.ά.· ο Ποιητής που, το 1979, τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, για το σημαντικότατο και πολύπλευρο πνευματικό του Έργο, το οποίο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, γνωρίζοντας παγκόσμια δημοσιότητα, μεγάλο δε μέρος του μελοποιήθηκε, τραγουδήθηκε κι αγαπήθηκε όσο ελάχιστα Έργα σε ολόκληρο τον Κόσμο…
Ως απότιση ελάχιστου φόρου τιμής στη μνήμη του, ας θυμηθούμε το πασίγνωστο Της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ, ένα συγκλονιστικό ποίημα που αποτελεί απόσπασμα του «Τρίτου Αναγνώσματος» της Συλλογής Άξιον Εστί, μιάς από τις κορυφαίες δημιουργίες στον χώρο της Παγκόσμιας Ποίησης…
Η μουσική του Άξιον Εστί γράφτηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη στην Αθήνα και στο Παρίσι, και ο δίσκος κυκλοφόρησε, το 1964, με ένα ενδιαφέρον εξώφυλλο του Γιάννη Τσαρούχη. Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο οποίος χαρακτήρισε το Έργο ως «Λαϊκό ορατόριο», έγραψε χαρακτηριστικά, μεταξύ άλλων, και το εξής: «…Ας βγει η ψυχή της μουσικής μας ακέραιη, ντυμένη με πάχνη και δροσοσταλίδες. Χορεύοντας το ρωμαίικο νταούλι. Ας αφήσουμε τις επιδείξεις για τους λαούς που έχασαν την ψυχή τους κι ας τραγουδήσουμε απλά τους καημούς και τις ελπίδες της ρωμιοσύνης».
Της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη συ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη λησμονάτε τη χώρα μου!
Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά στου γλαυκού το γειτόνεμα!
Της Ασίας αν αγγίζει από τη μια της Ευρώπης λίγο αν ακουμπά
στον αιθέρα στέκει να και στη θάλασσα μόνη της!
Και δεν είναι μήτε ξένου λογισμός και δικού της μήτε αγάπη μια
μόνο πένθος αχ παντού και το φως ανελέητο!
Τα πικρά μου χέρια με τον Κεραυνό τα γυρίζω πίσω απ’ τον Καιρό
τους παλιούς φίλους καλώ με φοβέρες και μ’ αίματα!
Μα ’χουν όλα τα αίματα ξαντιμεθεί κι οι φοβέρες αχ λατομηθεί
και στον έναν ο άλλος μπαίνουν εναντίον οι άνεμοι!
Της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη συ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη λησμονάτε τη χώρα μου!
«Η Ποίηση είναι ένας Πόλεμος ενάντια στον Χρόνο και στη Φθορά» είχε πει κάποτε ο Οδυσσέας Ελύτης… Κι εμείς, σήμερα, ευλαβικοί προσκυνητές του μεγαλόπνοου Έργου του, συμπληρώνουμε με περηφάνια πως η δική του Ποίηση δεν πολεμά μόνον τον Χρόνο και τη Φθορά, αλλά φωτίζει σαν άσβεστος φάρος τη σκέψη και την ψυχή μας, κι αποτελεί ένα Αθάνατο Πολιτιστικό Μνημείο για την Ελλάδα του σήμερα, του αύριο και του πάντοτε.
::theos.:: ::cry.:: ::1255.:: | μουσόφιλος
01-03-2016 01:31 | Τον ενοχοποιώ. Είναι ο δίσκος που ξέχασα ραντεβού, ακούγοντας τον. Είναι ο δίσκος που όταν ακούω τραγούδι του στο ραδιόφωνο και οδηγώ, έχω σίγουρο βρισίδι. Είναι ο δίσκος που βάζω συχνά μετά τα μεσάνυχτα, συναντώντας την άλλη μέρα τα μούτρα των γειτόνων. Είναι ο δίσκος που για χάρη του, έχω τσακωθεί με φίλους και γνωστούς, όταν τον βαφτίζω ως τον κορυφαίο της ελληνικής μουσικής. Πάω να τον ξανακούσω…. [Κώστας Φασουλάς σε συνέντευξή του] | leloudisa11
14-11-2013 18:25 | ειναι τελειο και μου αρεσει πολυ νατο ταγουδαω ειναι τελειο οταν το ραγουδαει ο μικης θεοδωρακης..΄........
ειναι καταπλυκτικο δεν ειπαρχει καλυτερο για την 17η νοεμβριου μαζι με το ενα το χελιδονι ::love.:: ::hug.:: ::theos.:: | Μικρασιάτης
13-04-2013 20:59 | Μπορειτε να μου πειτε αν γινεται να καταργησω τον λογαριασμο μου?Οχι οτι θελω αλλα για να ξερω ,τωρα γραφτηκα....... ::huh.:: | Μικρασιάτης
13-04-2013 20:56 | Απλα ΘΕΙΚΟ.Πιστευω οτι αυτη η λεξη τα λεει ολα!!!!!!!!ΤΟ ΑΓΑΠΩ
::theos.:: ::theos.:: | emotion
14-08-2012 20:20 | ΤΟ ΛΑΤΡΕΥΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΛΥΤΗΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΑΠΟ ΟΛΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::smile.:: ::smile.:: ::smile.:: | giannis_k21
28-10-2009 07:39 | αλλα 'ντ' αλλων ειναι το μυαλο σου tom bombadil και οχι οι βγαλμενοι απο την Ελλαδα στιχοι του Ελυτη!!! | xxix86
24-01-2009 03:38 | Τι να πεις για στίχους του Ελύτη;
Ίσως ο μεγαλύτερος Έλληνας ποιητής
Απίστευτη η μουσική του Μίκη
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | solano1998
11-11-2008 23:35 | πανω πανω ο θεωδορακης | tom bombadil
10-07-2008 10:18 | Η μουσική είναι φοβερή καθώς κι η ερμηνεία, αλλά οι στίχοι ειναι άλλα 'ντ' άλλων και είναι και Εθνικός Ύμνος νο2. | lithium
23-12-2007 03:33 | μακαρι να ανατείλλει παντού ο ήλιος της δικαιοσύνης... Γιατί προς το παρόν δεν εχει ανατείλλει πουθενά...
Θεϊκοί στίχοι...
ανατριχιάζω | stis fleves m kilaei aima elli
17-11-2007 12:46 | ΘΑ ΑΝΑΤΕΙΛΕΙ ΑΡΑΓΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ Ο ΗΛΙΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΠΟΤΕ??ΑΣ ΤΟ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ... | ΧΑΙΝΗΣ
29-12-2006 15:10 | Ο ΧΕΙΜΑΡΡΟΣ
ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΟΧΘΗΣ
Διαλέγω τώρα να μιλήσω για το αυτοβιογραφι¬κό έργο τον Μίκη Θεοδωράκη «Οι δρόμοι τού Αρχάγγελου», τώρα πού έχει σηκωθεί εναντίον του ή λοιμική όλων των ανέμων. Και διαλέγω τώ¬ρα να μιλήσω, γιατί στη μοναξιά του, τη δύναμη του μόνου ανθρώπου, όπως θα 'λεγε ό Ίψεν, θέλω να τον επισκεφτώ, και τώρα πού όλοι του έχουν στρέψει την πλάτη, υποκριτικά καμωνόμεναι τούς «καθαρούς», νά τού δηλώσω δημόσια το θαυμα¬σμό μου για ο,τι προσέφερε στον πολιτισμό της χώρας του. Για το βαθύ λόγο πού ανέβασε με το ζεμπίλι του στην επιφάνεια μοχθώντας συχνά μό¬νος στό βάθος του ορυχείου, σκάβοντας το δύσχρη¬στο υλικό των ανήκουστων άπ' άλλους κελαηδισμών, τους κρυμμένους ήχους της μέσα πατρίδας.
Ό Μίκης Θεοδωράκης είναι είναι φυσικό φαινό¬μενο, όπως εξάλλου κάθε ιδιοφυία. Τι σημαίνει τάχα αυτό; Το αντιλαμβανόμαστε; Συνήθως οι συγκαιρινοί δεν μπορούν να συμβιβαστούν με την Ιδέα ότι έζησαν δίπλα, μαζί με 'ένα σεισμό, μία θύ¬ελλα, μία αστραπή, μία τρικυμία. Τα φυσικά φαι¬νόμενα προκαλούν το δέος, γιατί πάντα ή δεινότης, καθώς είναι σύμφυτη με το αιφνίδιο, το παρά¬δοξο, το ανοίκειο, το απρόσιτο, το δυσπρόσιτο, μας γεμίζει με τρόμο πού δεν μπορούμε να εξηγή¬σουμε την αίτια του. Τα φυσικά φαινόμενα ενέχουν κάτι από το μεταφυσικό ρίγος, από τη γεύση τού αγνώστου και το μυστήριο της θεότητας.
Κάποιοι άνθρωποι, ιδιαίτερα καλλιτέχνες αλλά και πολλοί συγγραφείς, εφευρέτες, εξερευνητές και επιστήμονες, επειδή ακριβώς ανοίγουν τη θύρα τού απροσδιόριστου ή τού άπιαστου, ακόμη τού άπλαστου, τού τρομερού προσώπου τού αδιαμόρφωτου και μας οικειώνουν με την αποτρόπαιη εικόνα του, έχουν στή φύση τους κάτι από τη δαιμόνια ουσία.
"Όσο συμπαντικό και γόνιμο είναι το φαουστικό πνεύμα, άλλο τόσο αρνητικά γόνιμο είναι και το μεφιστοφελικό. Οι δύο πόλοι, το θείο και το δαι¬μόνιο, λειτουργούν, μάλλον συλλειτουργούν, ως ολοκληρώματα, ως παραπληρώματα της οντότη¬τας. Πώς το 'λεγε ό Ηράκλειτος; Το ένα μεταπίπτει στο άλλο, μέσα στην άρνηση γεννιέται ή θέση, μέσα στη θέση επωάζεται ή άρνηση.
Ή φύση είναι πέραν της ηθικής, πέραν της κλί¬μακας των αξιών και των κανόνων πού ή ανθρωπό¬τητα εφεύρε για να ταξινομεί τον κόσμο και τις συμπεριφορές.
Το φυσικό φαινόμενο συμπεριφέρεται ερήμην της ιστορίας και συχνά εναντίον της. Το ηφαίστειο της Αίτνας δεν γνωρίζει το «κακό» πού έχανε στην Πομπηία ούτε ό Νείλος «έμαθε» ποτέ τις ευεργε¬σίες πού προσέφερε στην Αίγυπτο. Οι καταρράχτες τού Νιαγάρα δεν γνωρίζουν τις κατηγορίες τού «υψους», τού «φοβερού», τού «θεογονικου», τού «τουριστικού».
Συμβαίνει συχνά οι άνθρωποι να γέννιουνται με τη σφραγίδα της δωρεάς από τη φύση, να συμπερι• φέρονται ακριβώς σα φυσικά φαινόμενα, δηλαδή να σκορπούν τη γόνιμη η την αρνητική τους επί¬δραση με το σπάταλο τρόπο πού μόνο ή οικονομία της φύσης γνωρίζει. Ή φύση παράγει σπέρμα ποι¬κίλης μορφοποιητικής αποτελεσματικότητας. Ή φύση επιδιώκει ένα σκοπό σύμφυτο με την ουσία της, τη φυσίωση. Μέσα σε κάθε φυσικά φαινόμενο εκλύεται μία ποσότητα σπερματικής ύλης ικανής να μεταβάλει το γύρω κόσμο, να ενεργήσει στο πε¬ριβάλλον, να μεταμορφώσει τη γειτονία. Ή οικονομία της φύσης δεν υπακούει σε ρυθμιστικά προ¬γράμματα ανθρωπίνων σχεδιασμών.
"Έτσι και τα φαινόμενα, όπως οι μουσικές φύ¬σεις τύπου Μίκη Θεοδωράκη, και μόνο πού υπάρ¬χουν, αλλοιώνουν, θετικά η αρνητικά, το περιβάλλον, το τροποποιούν. Επειδή όμως ή μουσική φύση περιέχει τη συμμετρία και την αρμονία, είναι δηλαδή δύναμη ισορροπιστική, είναι αταξινόμητη, βέβαια, αλλά πειθαρχεί στη μαθηματική της κα¬ταγωγή.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι ή δομή της ύλης υπακούει σε μαθηματικές αναλογίες, σήμερα γνωρί¬ζουμε ότι ή μορφή προηγείται της ύλης, η καλύτε¬ρα ή ύλη είναι δομή (σα να λέμε: ό τοίχος είναι το χτίσιμο του, οι διαδικασίες πού τον ανήγειραν) • σήμερα είμαστε από κάθε άλλη φορά πιο κοντά στην προσωκρατική αντίληψη ενός λόγου σπειροει¬δούς, ατέρμονος, μιας εμμονής και πολλαπλά ευέ¬λικτης μορφής πού υπάρχει μόνο ως παραλλαγή του εαυτού της. Αυτό είναι μαθηματικά, είναι σύλληψη του κόσμου ως σχέση ποσοτήτων και μεγε¬θών, είναι Γεωμετρία. Όσοι ποιούν και εργάζον¬ται μουσικήν και δεν είναι αγεωμέτρητοι, επικοινωνούν με τα ριζώματα του φυσικού όντος, δηλαδή με το τι τού κόσμου.
Ένα φυσικά φαινόμενο, ένας καλλιτέχνης η ένας ποιητής, κομίζει στον χονδρικό κόσμο των αι-σθήσεων, την αρμονία και τη «βία» του νοητού, του μορφικού, τού απρόσιτου σύμπαντος πού πε¬ριέχει το άλλο.
Ό Μίκης Θεοδωράκης είναι ένα φυσικό φαινό¬μενο, όπως τόσα και τόσα μέσα στην Ιστορία, εί¬ναι δηλαδή μία Ύβρης, μια ασυνέχεια καί λύσις του δέρματος και αποκαλύπτει το βαθύ πλέγμα των ποικίλων ιστών πού λειτουργούν υποδορίως. Είναι ένας ασεβής, ένας απροσδόκητος, ένας αιφνί¬διος, παράδοξος εισβολέας, που έρχεται κάθε τόσο να ταράξει την ταξινομημένη μας αυτάρκεια.
"Όπως κάθε άνθρωπος, είναι φύσει μιμητικός, με τη διαφορά ότι αυτός μιμείται το αόρατο, την απρόσιτη και ολόφωτη γεωμετρία των κρυστάλ¬λων. Και γι' αυτό δείχνει ανοίκειος, αφού εμφανί¬ζεται άλλοτε ως κριτής, άλλοτε ως τιμωρός, άλ¬λοτε ως τιμητής, άλλοτε ως θύτης και άλλοτε ως θύμα υπακούοντας στη λογική των βυθών, των ρι¬ζωμάτων, των μορίων, πού βέβαια δεν είναι ή λο¬γική της επιφάνειας, των επιπολής.
Ύστερα από δύο αιώνες μπορούμε να εξηγή¬σουμε την ακολασία, την απειθαρχία, την ταραχο¬ποιό παρουσία τού Μότσαρτ• μπορούμε να συγχω¬ρήσουμε την αλαζονεία του Μπετόβεν ή να κατα¬νοήσουμε τη μικροαστική μιζέρια του λακέ Μπαχ. Εξηγούμαι, συγχωρούμε, κατανοούμε ακριβώς έναν τρόπο, με τον όποιο ή μεγαλοφυΐα ή ή ιδιοφυία διάλεξε για νά εμφανιστεί στον κόσμο.
Συχνά θαρρώ πώς επίτηδες ή φύση φορτίζει τους ιδιοφυείς με πληθώρα ανθρωπίνων ελαττωμάτων, για να μπορέσει να κάνει υποφερτή την σκανδαλώ¬δη ουσία του ανατρεπτικού ταλέντου.
Οι ιδιοφυείς, και ό Θεοδωράκης είναι αναμφι¬σβήτητα ιδιοφυής ,όπως εξάλλου και το άλλο φυσι¬κό φαινόμενο της μουσικής μας, ό Χατζιδάκις, εί¬ναι σκεύη εκλογής μέσω των οποίων έρχεται το σκάνδαλο. Κάθε φυσικό φαινόμενο, ακόμη, η μάλ¬λον ιδιαίτερα, ό θάνατος αλλά και ή γέννηση, είναι σκανδαλώδη πράγματα. Ή γέννηση ενός μουσικού είναι ή ανατολή στον ορίζοντα της Ιστορίας ενός σκανδάλου και ένα σκάνδαλο, πού σημαίνει κάτι το τερατώδες για τα θνητά μάτια και αυτιά, είναι συνώνυμο του θαύματος. Με τα θαύματα δεν είναι εύκολο να συμβιώσει κανείς. Για να τα αντέξει πρέπει να τα υποστεί ως απειλές, ως αποτρόπαια, ως κινδύνους.
Ή ζωή του Θεοδωράκη, όπως με αλαζονεία ε¬κτίθεται από τον ίδιο στους «Δρόμους τού Αρχάγ¬γελου», είναι ενα συνεχές σκάνδαλο, μια εξέγερ¬ση, μια ανατροπή, ένα επικίνδυνο μονοπάτι. Είναι ή ζωή ενός ανθρώπου αστείρευτου, πηγαίου, πολυ¬δύναμου, ακατανίκητου, ενός ανθρώπου πού φτά¬νει να παίρνει δύναμη από τις ίδιες του τις αδυνα¬μίες, από τις αρρώστιες του, από τη χλεύη των άλ¬λων, από τα βασανιστήρια. Ό Θεοδωράκης είναι ένα φυσικό φαινόμενο βίαιο, ατίθασσο, πού ως χει¬μαρρώδης νεροσυρμή ορμάει να παρασύρει ότι βρει μπροστά του. Κουβαλάει στην ορμή του λά¬σπη, κορμούς ακατέργαστων αιωνόβιων δέντρων, λίθους, πτώματα, ελεύθερους κολυμβητές στις ό¬χθες του μελωδούν πουλιά, περιπατούν αμέριμνοι η μεριμνούντες άνθρωποι, βόσκουν πουλάρια και καιροφυλακτούν ερπετά.
Δεν είναι δυνατόν σ' αυτή την οργιώδη εικόνα πού απεικονίζει την αείρροη τάση του σύμπαντος, να προσπαθείς να εξηγήσεις τα αίτια, τις προθέ¬σεις, τα επιμέρους, τις φορές, τις τάσεις, τις στά¬σεις, τους συσχετισμούς, τις αλληλεξαρτήσεις'. Τα δέχεσαι ή δεν τα δέχεσαι.
Είναι αυτά τα φυσικά φαινόμενα πού ενδύονται την αδύναμη σκευή του θνητού πέραν της ηθικής. Δικαιούνται τα πάντα; θου, Κύριε, φυλακή το στόματί μου. "Όχι βεβαία• μέσα στην πολιτεία πού συγκροτούμε, οι ιδιοφυείς με τις φυσικές τρο¬πές και τη βιαιότητα τού φυσικού υποχρεούνται και πρέπει να υπακούουν στούς κοινούς κανόνες.
Επειδή όμως είναι προικισμένοι με το δαιμό¬νιο, προσβάλλουν εξακολουθητικά την τάξη, την κανονικότητα και την ιεραρχία.
Γι' αυτό και οι ταλαντούχοι, όπως ό Θεοδωρά¬κης (ό Ρεμπώ, ό Νίτσε, ό Σαρτρ, ή Σάπφω, ό Μότσαρτ, ό Μπερλιόζ ) είναι τραγικά πρόσωπα, δηλαδή υβρισταί, άποσυνάγωγοι, φυγάδες και άλήται, αποδιοπομπαίοι τράγοι, πρόβατα επί σφαγή• τραβούν τον κεραυνό και όχι σπάνια αίρουν τις αμαρτίες όλων.
Ό Θεοδωράκης έχει άδικο όταν ισχυρίζεται πώς άλλαξε. Αν έβλεπε με τα μάτια των άλλων, άλλαξε, άλλαξε συχνά και συχνά άλλαξε άρδην. Από στην άλλη έχει δίκιο όταν ισχυρίζεται πώς δεν άλλαξε. "Αν έβλεπαν οι άλλοι με τα μάτια του, το τοπίο έχει αλλάξει και αυτός ως φυσικό μέγεθος έ¬μεινε αμετακίνητος.
Τα ποτάμια μένουν τα ίδια μέσα στην αιώνια ροή τους, αλλά πολλές φορές αλλάζουν ρουν. Ό Αμαζόνιος είναι πάντα ένας ποταμός, αλλά είναι σίγουρο πώς άλλαξε πολλές φορές ακόμη και προ¬σανατολισμό μέσα στους αιώνες. Κάποτε γονιμο¬ποιούσε αυτή την κοιλάδα, τώρα την άλλη τώρα ή παλιά έχει ξεραθεί, ή νέα έχει καρπίσει. Για τις κοιλάδες ό Αμαζόνιος άλλαξε ο ποταμός όμως εί¬ναι πάντα ό ίδιος.
Στη διαλεκτική τού Ηράκλειτου αυτό είναι θε¬μελιώδες όλα αλλάζουν αλλά κάτι μένει αναλ¬λοίωτο, όλα ρέουν αλλά κάτι μένει σταθερό, η αλλαγή, ή ροή.
Ή ουσία της μουσικής είναι ό ρυθμός και ή λέξη ρυθμός κατάγεται από το ρήμα ρέω.
Ό Μίκης Θεοδωράκης, αείρροος, κυλάει, άδι¬κος, δίκαιος, ομαλός, ανισόρροπος, συνεπής, αλ¬λοπρόσαλλος, γόνιμος και καταστροφικός, ως συμβάν συμβάντων. Δεν εντάσσεται μέσα στη συμ¬πτωματολογία ανήκει στις μεγάλες καμπύλες πού περιγράφουν τον Άλλο Χρόνο. «Οί δρόμοι τού Αρχάγγελου» είναι άπειροι, χωρίς τέλος, χωρίς αρχή, χωρίς μέτρο τρέχον είναι δρόμοι τού αρ¬χάγγελου Μιχαήλ (πού έγινε στον κόσμο μας ειρωνικά και περιπαιχτικά Μίκης, ένας αρχάγγελος τού θανάτου -ο Μιχαήλ ήταν ό χριστιανός Έρ¬μης ό ψυχοπομπός —, πού ως Μίκης μας βγάζει τη γλώσσα του).
ΟΙ τέσσερις (έως τώρα) τόμοι της αυτοβιογρα¬φίας τού Μίκη Θεοδωράκη, κείμενα μανικά, προ¬κλητικά, αλαζονικά και συχνά ταπεινά ως κείμενα ανώνυμου καλόγερου, είναι ή μοναδική ευκαιρία να οικειωθούμε, να συμβιώσουμε με κενά φυσικό φαινόμενο, με ενα ηφαίστειο πού ήρθε να κουρνιά¬σει ζητώντας κατανόηση και δικαίωση στη βολεμέ¬νη, άντιτραγική μας κρεβατοκάμαρα.
Υ.Γ. Αυτές οί σκέψεις δεν αφορούν όλους εκείνους πού αισθάνονται την ανάγκη να δικαιώσουν τη ζωή τους μέσα από τη ζωή των άλλων. Αυτούς συχνά άνθρωποι σαν τον Θεοδωράκη τους πρόδω¬σαν. "Όλοι όμως αυτοί είναι εκείνοι οι επικίνδυνοι ταριχευτές πού κάθε τόσο βροντοφωνούν ότι ό «τά¬δε ζει», γιατί έτσι μονάχα αισθάνονται ζωντανοί οι ίδιοι. Σ΄ αυτούς θυμίζω την τελική σκηνή τού «Γα¬λιλαίου» του Μπρεχτ. Ό Γαλιλαίος έχει άπαρνηθεί προ της πυράς τη θεωρία του και τρώει με βου¬λιμία ενα ψητό κοτόπουλο. Εισέρχεται έξαλλος ό μαθητής του και τού βροντοφωνάζει ότι πρόδωσε όλους όσους πίστευαν σ΄ αυτόν, όλους όσους στήρι¬ξαν τις απόψεις τους στις θεωρίες του. Και φεύγον¬τας ό μαθητής ουρλιάζει: «Αλίμονο στη χώρα πού δεν έχει ήρωες ». Και ό Γαλιλαίος: «"Όχι, νεαρέ, αλίμονο στη χώρα πού έχει ανάγκη από ήρωες ».
ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ | Ανώνυμο σχόλιο
07-07-2006 | ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΕ ΝΟΗΤΕ!!!! | Ανώνυμο σχόλιο
07-07-2006 | ΠΑΙΔΙΑ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ : ΕΛΛΑΣ | Ανώνυμο σχόλιο
05-07-2006 | Παίδες δεν υπάρχει λόγος τσακομών. Όσοι ξέρουν από ελληνική μουσική καταλαβαίνουν. Αλλα διστιχώς τα τηλεοπτικά πανυγήρια μας έχουν κάνει να ξεχάσουμε τις ρίζες μας. Σερ για πάντα και Μίκης rules !! | Ανώνυμο σχόλιο
05-07-2006 | Edika o SIR anantikatastatos filraki. Tou ebgaine abiasta kai apo kardia | Ανώνυμο σχόλιο
30-05-2006 | ΑΘΑΝΑΤΟΣ Ο SIR... | Ανώνυμο σχόλιο
23-04-2006 | Τότε να τα βάλουμε και στη σελίδα του Μητσιά που τραγούδησε το ʼξιον εστί σε περιοδείες σε όλη την Αμερική και Ευρώπη, και στου Πέτρου Γαιτάνου και στου Μάριου Φραγκούλη με την αξέχαστη συναυλία του στο Ηρώδειο...Όλοι το έχουν πει πάρα πολύ ωραία... | Ανώνυμο σχόλιο
28-02-2006 | SIR gia panta kai kanis allos !!!!!! | Ανώνυμο σχόλιο
18-02-2006 | Ουδείς αναντικατάστατος. Ο Μπιθικώτσης υπέροχος αλλά δεν ζει πια! Κάποιοι πρέπει να συνεχίσουν να τα λένε. Νομίζω ότι τέτοια τραγούδια μόνο ο Νταλάρας και ο Κότσιρας μπορούν να τα αποδώσουν πλέον σωστά.Καλός ο δάσκαλος (Μπιθικώτσης) αλλά καλοί και οι μαθητές (Νταλάρας, Κότσιρας). Εξάλλου, νομίζω ότι δεν έχουμε να δείξουμε και τίποτα καλύτερο από άλλους σύγχρονους ερμηνευτές. Οι καλοί είναι πολύ-πολύ λίγοι. Μεταξύ αυτών Νταλάρας-Κότσιρας. | Ανώνυμο σχόλιο
08-02-2006 | I feel the chords of my heart move! | Ανώνυμο σχόλιο
02-02-2006 | Τώρα δεν είναι λίγο κουλό, τέτοια τραγούδια να μπαίνουν στη σελίδα του Νταλάρα και του Κότσιρα? Επειδή τους έβαλε ο Μίκης να τα πούν? Δικαίωμά του και δεν λέω ότι δεν τα είπαν καλά, αλλά στη συνείδηση του κόσμου, θα είναι του Μπιθικώτση...για πάντα... | Ανώνυμο σχόλιο
24-01-2006 | Δάκρυα στα μάτια | Ανώνυμο σχόλιο
17-01-2006 | 12 στιχους γεματη με ΕΛΛΑΔΑ! (Theo...Πατριδα ειναι μονο μια...Κυπρος) | Ανώνυμο σχόλιο
21-09-2005 | ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΓΚΡΙΘΕΙ Ο ΣΕΡ ΜΕ ΤΟ ΓΙΑΝΝΗ. ΜΗΝ ΤΟ ΣΗΖΗΤΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ,ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ. ΑΛΛΩΣΤΕ ΚΑΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΕΝ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΓΚΡΗΘΕΙ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΤΟ ΕΙΠΕ ΚΑΛΑ. ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΠΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΟ ΜΠΙΘΗΚΩΤΣΗ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΟ ΝΤΑΛΑΡΑ. ΑΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΙΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ. | Ανώνυμο σχόλιο
01-06-2005 | Ολόκληρη η ομορφιά της Ελλάδας συμπυκνωμένη στους υπέροχους στίχους του Οδυσσέα Ελύτη.Και ο Γρηγόρης φρόντισε να ζωντανέψει με τη φωνή του αυτές τις μαγικές εικόνες.ΑΘΑΝΑΤΟς ΕΙΣΑΙ SIR | Ανώνυμο σχόλιο
11-05-2005 | Δεν με νοιαζει ποιος το λεει....μενω απλα στο μεγαλειο των στιχων...δικαιωμα εχει να το τραγουδαει ο καθενας | Ανώνυμο σχόλιο
08-03-2005 | θεικός ο Μπιθικωτσης | Ανώνυμο σχόλιο
26-01-2005 | οτι και να γράψω ειναι λίγο.Τετοιοι στιχοι δεν ξαναγράφονται. | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Πρώτα ο σερ,μετά όλοι οι άλλοι ( Μόρτης ) |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
