Φύση μου Μεγαλόχαρη Ήλιε Περήφανε μου
εδά π’ ανοίγει ο καιρός στο γλύκαμα τ'ανέμου
τα όρη ειν’ απάνεμο λιγαίνουν τα νερά του
ένα ν Αηδόνι εσώπασε μάζωξε τα φτερά του
εμισεψε την άνοιξη κι αλαργο- ξορισμένο
στο φρούδι σου μαύρη κορφή έκατσε λαβωμένο!
Παρακαλώ σε Ουρανέ βιγλάτορα μου Ήλιε
γιαϊγτα τ’ αηδόνι ε σώπασε που τρυφερά ν εμίλιε;