Ποιος θα σε ιδεί και δε θα πει βιόλα μου μυρισμένη
Ε! Θέ μου ! και σε ποιο μπαξέ είσαι μεγαλωμένη

Ρόδο μου που σε δρόσισε ψιλή βροχή τ’ Απρίλη
μοιάζεις του Ήλιου την Αυγή στ’ Ανατολής τα χείλη