Πνίγηκες στα λούσα καπιτάλα
κι έγινες το ψάρι μες την γυάλα.
Από τα πολλά, τα κι άλλα κι άλλα
έμεινες μονάχος σου μπουκάλα

Βούτα, βούτα άπληστε μπάρμπα Πετρή
άλλος έγινες στα χρόνια
κι άλλος είχες γεννηθεί.
Βούτα, βούτα όχι εκεί οπού πατάς
και μην κλαψουρίζεις τώρα
και το παίζεις φουκαράς.

Μου `θελες Πετρή χρυσά κουτάλια
και χασές τ αβγά και τα πασχάλια
τα `κανες γυαλιά καρφιά σμπαράλια
φόρεσες τα μαύρα σου τα χάλια