Στάσου, που πας
σου είχα πει μέσα στη νύχτα
και πως πετάς
για ένα πείσμα μια ολόκληρη ζωή

Εσύ ήσουν το εγώ
εγώ ήμουν το εμείς
με τέτοιο εγωισμό
δεν έμεινε κανείς

Το κάψαμε το όνειρο
η στάχτη έχει μείνει
γαλήνη ήθελα εγώ
κι εσύ ήσουνα μπουρίνι

Το κάψαμε το όνειρο
η στάχτη έχει μείνει
το σπίρτο ήσουνα εσύ
και πάρε την ευθύνη

Τώρα, μου λες
πως δεν μπορείς χωρίς εμένα
υπερβολές
θέλεις το δώρο σου, μιας κι ήρθαν οι γιορτές

Σταμάτα πια να κλαις
τέλειωσαν οι γιορτές
δεν έχω αντοχές
γι άλλες ενοχές

Το κάψαμε το όνειρο
η στάχτη έχει μείνει
γαλήνη ήθελα εγώ
κι εσύ ήσουνα μπουρίνι

Το κάψαμε το όνειρο
η στάχτη έχει μείνει
το σπίρτο ήσουνα εσύ
και πάρε την ευθύνη