Χρόνια και στιγμές,
έγχρωμες σκηνές,
μέρη εξωτικά.
Παράξενη χαρά.

Πλάνα σκοτεινά,
όνειρα τρελά.
Μ’ αστραπές χρυσές
αλλάζουν οι μορφές.

Κι αν η τύχη είναι τυφλή
μια εικόνα είν’ η ζωή,
μια θανάσιμη στιγμή.
Σε ταινία σαν κι αυτή
κάποιος ρόλος θα χαθεί,
κάποιος θα γεννηθεί.

Ίχνη σ’ ερημιές,
φόνοι στις ακτές,
πλοία στο βυθό,
παγίδες στον γκρεμό.

Μπλε βεγγαλικά,
άλογα λευκά,
δράκοι και θεοί
και χώροι μυστικοί.

Κι αν η τύχη είναι τυφλή
μια εικόνα είν’ η ζωή,
μια θανάσιμη στιγμή.
Σε ταινία σαν κι αυτή
κάποιος ρόλος θα χαθεί,
κάποιος θα γεννηθεί.

Γύρω απ’ την πλοκή
μια ζεστή βροχή
σβήνει τη φωτιά
στο βλέμμα,
πάλι απ’ την αρχή
σαν ψέμα
σαν ψέμα
σαν ψέμα