Ο ουρανός είναι το παν
μα η θάλασσα είναι άδεια
κι ο φόβος βλέπει από μακριά
τον έρωτα που ξαγρυπνά
και χάνεται στα χάδια.

Ο χωρισμός είναι πληγή
η "θλίψη" ένα πετράδι
κι ο νους παλεύει στη ζωή
να βρει αυτό που `χει χαθεί
στην άβυσσο του Άδη.

Το παρελθόν είναι στοιχειό,
το μέλλον ζει με ανέμους
κι η αγάπη ξεκινάει να πει
αυτό που η τύχη συγχωρεί
κι ας χάνει στους πολέμους.

Η μοίρα είναι μοναχή
και τ’ άστρα μιλημένα,
κι ο θάνατος είναι ζωή
για σένα που `θελες να δεις
σημάδια ξεχασμένα.

αν σκεφτείς γιατί και πώς
είν’ ο κόσμος μαγικός,
σ’ ένα όνειρο θα βρεθείς,
στον Παράδεισο θα ζεις.

Το γέλιο είναι αστραπή,
τα δάκρυα φορτία
κι η λογική δεν ωφελεί
εκείνον που `χει πληγωθεί
και ψάχνει την αιτία.

Η νύχτα είναι πειρασμός
μα η μέρα είναι καμίνι
και των παιδιών ο δισταγμός
γίνεται ίλιγγος και φως
κι ανάβει τη σελήνη.

αν σκεφτείς γιατί και πώς
ειν’ ο κόσμος μαγικός,
σ’ ένα όνειρο θα βρεθείς,
στον Παράδεισο θα ζεις.