Γιοσμάς είμαι γιοσμάς είμαι
χτενίζω τα μαλλία μ'
γιοσμάδικα τραωδώ
κωδών εν η λαλία μ'

Επωδός

Πουρναρί τσιτσεκόπον
να λελεύω σεν εγώ
άϊτε παμ’ σ’ εμέτερα
στρωμένον τισεκόπον

Σα παϊρε τα κρομμύδε
τα τσιγντέμε σο τσαΐρ
κ’ εγώ τίναν αγαπώ
εν άμον το τσεφαΐρ

Κορτσόπον δώδεκα χρονών
το ζωνάριν ζωσμενον
εζαρώγα να (ε)φίλνα `το
'κ’ εστάθεν τ’ αφορισμένον