Να τραγουδάω μ’ έμαθες εσύ,
για σένα, τόσα χρόνια,
με νότες έκλαιγα και στίχους σου `στελνα,
σαν γράμματα χωρίς υπογραφή.

Τα τραγούδια μου πληγές, σαν κι εμένα πικραμένα,
πόσες άγγιξαν καρδιές, μα δε φτάσαν ως εσένα,
ήσουν μάνταλο κλειστό, πόρτα μέσ’ στην καταιγίδα,
μ’ έμαθες να τραγουδώ αλλά, μια χαρά δεν είδα.

Εγώ για σένα μόνο τραγουδώ,
δεν είχα τρόπο άλλο
να `ρθώ στην πόρτα σου, να πω τον πόνο μου,
να κλάψεις μια φορά και να σε δω.

Τα τραγούδια μου πληγές, σαν κι εμένα πικραμένα,
πόσες άγγιξαν καρδιές, μα δε φτάσαν ως εσένα,
ήσουν μάνταλο κλειστό, πόρτα μέσ’ στην καταιγίδα,
μ’ έμαθες να τραγουδώ αλλά, μια χαρά δεν είδα.