Φίλε μου, εκπλήσσομαι με τον Αντρέα,
το γιο του Στέφανου, του δοσατζή,
ήρθε και μου `πε μια ιδέα,
χωρίς καμία περιστροφή,
ήρθε και μου `πε μία ιδέα,
χωρίς καμία περιστροφή.

Ένα - ένα - ένα - τέσσερα και τρία, δέκα,
και νομίζω ήρθ’ ο καιρός να πάω να βρω γυναίκα.

Πώς εξελίσσεται η νεολαία,
εμείς, στα χρόνια τους, να μη σου πω,
αυτοί τη βγάζουνε φτηνά κι ωραία
κι εμείς τη βγάζαμε πασατέμπο,
αυτοί τη βγάζουνε φτηνά κι ωραία
κι εμείς τη βγάζαμε πασατέμπο.

Ένα - ένα - ένα - τέσσερα και τρία, δέκα,
και νομίζω ήρθ’ ο καιρός να πάω να βρω γυναίκα.