Πώς να σε αντικρίσω,
Το χθες να σου θυμίσω,
Πες μου, πώς;!..

Με είχες σα θεό σου
Και ήμουν ο δικός σου
άνθρωπος...

Είμαι γεμάτος τύψεις,
Που δεν μπορείς να κρύψεις
Τώρα πια...
Δε νιώθω πια γαλήνη
Αφού δε μου `χει μείνει
ανθρωπιά...

Στο λέω δε σου αξίζω
Πίκρες να σου χαρίζω.
Ξέχνα με, ξέχνα με!
Με πιάνει ένα ρίγος
Μπροστά σου νιώθω λίγος...
Ξέχνα με, ξέχνα με!

Στα μάτια σου έχω πέσει
Κι αυτό μ’ έχει πονέσει,
Καίγομαι...

Μέσα μου έχω πεθάνει
Μ’ αυτά που σου `χω κάνει,
Ντρέπομαι...