Δίχως ντροπή μες στη ματιά
τα ρίχνεις όλα στη φωτιά,
γίναν τα λόγια σου σπαθιά
με κόψαν, μ’ έσκισαν βαθιά.

Έτσι κι αλλιώς θα μ’ αρνηθείς
και στον γκρεμό θα πέσω
μα αν έρθει η ώρα της ντροπής
δε θα σε συγχωρέσω.

Φεύγεις λοιπόν, είναι αργά
για μας τελείωσ’ η βραδιά,
κλέφτης γλυκός σιγά σιγά
μπήκι ένας τρίτος στην καρδιά.