Δεν έχω τίποτα μαζί του,
ούτε και που τον συναντώ,
αυτός κοιτάζει τη ζωή του
κι εγώ μιαν αλλαγή ζητώ.

Μα όταν νυχτώνει, αισθάνομαι μόνη
και μου στεγνώνει το στόμα
και το δάκρυ μου χύνεται,
τον αγαπώ ακόμα, τον αγαπώ ακόμα.

Δε θέλω να ξαναγυρίσει,
θα `ναι χειρότερα μετά,
με βάρκα που `χει ναυαγήσει,
πώς παν’ ταξίδι στ’ ανοιχτά.

Μα όταν νυχτώνει, αισθάνομαι μόνη
και μου στεγνώνει το στόμα
και το δάκρυ μου χύνεται,
τον αγαπώ ακόμα, τον αγαπώ ακόμα.