Της αγκαλιάς μου το κλειδί
σ’ εσένα θέλω να το δώσω
κι ύστερα σαν μικρό παιδί
τα δυο μου χέρια να σου απλώσω.

Κι αν δεν τα βάλεις στο λαιμό
για φυλαχτό σου και στολίδι,
εσύ θα φταις αν ξανοιχτώ
σε μακρινό, πολύ, ταξίδι.

Για σένα εγώ γεννήθηκα, για σένα
κι εσύ μου καις τα περασμένα με των ματιών σου τη φωτιά.
Για μένα εσύ γεννήθηκες, για μένα
κι εγώ σημάδια ξεχασμένα ψάχνω σε κάθε σου ματιά.

Μέσ’ στης καρδιάς τη φυλακή
θα `ρθω μια νύχτα να σε κλείσω
κι αν κάνει κρύο στη ζωή,
με το κορμί μου θα σε ντύσω.

Μα αν δε με θες και δε μεθάς
με της αγάπης μου το δάκρυ,
θα γίνει ο κόσμος Γολγοθάς
για να χαθώ σε μια του άκρη.

Για σένα εγώ γεννήθηκα, για σένα
κι εσύ μου καις τα περασμένα με των ματιών σου τη φωτιά.
Για μένα εσύ γεννήθηκες, για μένα
κι εγώ σημάδια ξεχασμένα ψάχνω σε κάθε σου ματιά.