Αν παρήλθον οι χρόνοι εκείνοι
των ερώτων φαιδρά εποχή
δεν παρήλθον και όμως οι πόνοι
των βελών σου αγνώμων ψυχή

Σε ηγάπων, σε είχον θεά μου
κι η ψυχή μου επέτα προς σε,
ήσουν συ το γλυκό όνειρο μου
αι στιγμαί της ζωής μου χρυσαί

Πού τοσάκις εμπρός της Σελήνης
με ορκίσθης αγάπη σκληρά
ήσαν ψεύδη και συ με ηπάτας
με τα λόγια σου αυτά τα γλυκά