Κουράγιο δόλιο μου κορμί
για να τα βγάλεις πέρα
στα βάσανα που `χει ο ντουνιάς,
ίσως να φέξει και για μας,
κάποτε άσπρη μέρα.

Κούτσα κούτσα και περπάτα,
στη ζωή, τη δόλια στράτα
κι άσε πια τα κλάματα.
Κι όσο μαύρη να `ν η νύχτα,
έχει και χαράματα.

Κουράγιο δόλιο μου κορμί
κράτα κι αυτή τη δόση
και μη ζητάς παρηγοριά
γιατί η δόλια μου καρδιά,
δεν έχει να στη δώσει.