Νύχτωσε ξανά
Η σκέψη σου περνά
Απ’ το μυαλό και μ’ έκανε κομμάτια
Όλα σκοτεινά
Δεν είσαι πουθενά
Και τρέχει το παράπονο στα μάτια
Νύχτωσε ξανά
Η σκέψη σου περνά
Απ’ το μυαλό και μ’ έκανε κομμάτια

Και μια καρδιά που μου χρωστάς
Απόψε σου ζητώ

Και με κερνάει ο πόνος μια απ’ τα ίδια
Για την αγάπη μου την προδομένη
Σαν το ζητιάνο ψάχνω στα σκουπίδια
Για την καρδιά μου που `χεις πεταμένη

Νύχτωσε ξανά
Στης πόλης τα στενά
Αέρας την αγάπη μου σκορπάει
Ό,τι και να πω
Ακόμα σ’ αγαπώ
Μου λείπεις και αυτό είναι που πονάει
Νύχτωσε ξανά
Στης πόλης τα στενά
Αέρας την αγάπη μου σκορπάει

Και μια καρδιά που μου χρωστάς
Απόψε σου ζητώ

Και με κερνάει ο πόνος...

Ζήτησα απο `σένα μια καρδιά
Μού `δωσες στα στήθια μαχαιριά
Μάτωσα απ’ αυτόν το χωρισμό
Κι όμως μια ζωή θα σ’ αγαπώ

Και με κερνάει ο πόνος...