Άιντε οι παμπόνηρες σπηλιές
άιντε πως την βρίσκουν μοναχές
Σταλακτίτες ζωντανεύουν
άιντε κι έρωτα τρελό γυρεύουν.
Κι απ’ την άλλη οι σταλαγμίτες
άιντε που `ναι μόρτες και αλήτες.

Άιντε έσπασα κι εγώ μια μέρα
άιντε μία δίκροκη φλογέρα.

Βρίσκω μέσα πετραχήλια
άιντε και τα δυο γλυκά της χείλια.
Βρίσκω λαγούς με πετραχήλια
άιντε και τα δυο γλυκά της χείλια.

Άιντε πέφτει ο σκούφος μου στα λάσπη
άιντε βάσανα που `χεις αγάπη.

Πέφτει το σκουφί στο χιόνι
κι η γκόμενά μου με μαλώνει.
Πέφτει το σκουφί στο χιόνι
κι η γκόμενά μου με μαλώνει.

Άιντε ένα βήμα, κι άλλο ένα
αχ μ’ έχασες τρελή κι εμένα.
Μ’ έχασες τρελή κι εμένα
άιντε με ένα βήμα, κι άλλο ένα.

Άιντε τις αγρύπνιες που `χω κάνει
θα τις φτιάξω ένα χαρμάνι.

Και θα χτίσω μια καλύβα
άιντε κι ούτε μ’ είδες, κι ούτε σ’ είδα.
Και θα χτίσω μια καλύβα
άιντε κι ούτε μ’ είδες, κι ούτε σ’ είδα.