Έκλαψα πολύ κι ύστερα βγήκα
θα `ρθω όπου κι αν είσαι να σε βρω,
φόρεσα μπροστά μου ό,τι βρήκα
κι έκανα το δάκρυ μου θυμό...

Δεν τη συγχωρώ τη σιωπή σου
ούτε που θυμάμαι τη φωνή σου,
ήθελα να είμαι απλά μαζί σου,
όμως δεν το ένιωσες αυτό...

Όταν περάσει αυτή η νύχτα
εγώ δε θα σε ξαναδώ,
μα θα σου πω όσα δεν είπα,
στον εαυτό μου το χρωστώ.

Όταν περάσει αυτή η νύχτα
για σένα δε θα ξαναρθώ,
θα απαλλαγώ απ’ τη συνήθεια
χωρίς εσένα να μη ζω.

Ζήσε τη ζωή σου την επιλογή σου!
Μην τολμήσεις όμως να αρνηθείς
πως για μένα ζούσες όταν με φιλούσες!
Μην τολμήσεις ψέματα να πεις!

Σήκωσα το βλέμμα στον καθρέφτη,
είναι κάποια άλλη όχι εγώ,
είναι η καρδιά που δεν το αντέχει
να `μαι εγώ αυτή που αποχωρώ.

Κάθε μου προσπάθεια χαμένη
φταις εσύ που γίναμε δυο ξένοι,
άλλο κάτι δε μου απομένει
κάνω εγώ το βήμα στο κενό...