Έχω μια πλήξη, μια ακεφιά
κι είναι Σαββάτο βράδυ,
πήρες μαζί σου τη χαρά,
τη συντροφιά, το χάδι.

Το δρόμο πήρες κι έφυγες, τη στράτα τη μεγάλη
και μοιάζω δέντρο που του φύγαν τα πουλιά,
σαν πληγωμένος, μοιάζω, γλάρος σ’ ακρογιάλι,
και μοιάζω δέντρο που του φύγαν τα πουλιά,
σαν πληγωμένος, μοιάζω, γλάρος σ’ ακρογιάλι.

Έχω μια πλήξη, μια ακεφιά
κι είναι Σαββάτο βράδυ,
πήρες μαζί σου τη χαρά,
τη συντροφιά, το χάδι.

Το δρόμο πήρες κι έφυγες, τη στράτα τη μεγάλη
κι έχω χειμώνα και βροχή μέσ’ στη ματιά,
κι έχω φαρμάκι και σαράκι στην καρδιά μου,
κι έχω χειμώνα και βροχή μέσ’ στη ματιά,
κι έχω φαρμάκι και σαράκι στην καρδιά.