Είμαι εν’ αρκουδάκι που ψάχνει τη μαμά του
χαμένο μες στο δάσος των νεκρών.
Με τις φλέβες κομμένες να στάζουν στα όνειρά μας
έλα να βοσκήσουμε γκαζόν.

O έρωτας είναι νεκρός, o έρωτας είναι νεκρός
κι εμείς βιάζουμε το σάπιο του κουφάρι.
Θα σ’ αγαπώ για πάντα, θα σ’ αγαπώ για πάντα
έλα να πεθάνουμε μαζί, μήπως και μου κάτσεις.

Ο έρωτας και ο θάνατος σαν τα σκυλιά γαμιούνται
Και μας σακατεύουν την ψυχή.
Έτσι και εγώ αγάπη μου σου καβαλάω το πόδι
Σου τρίβομαι αφήνοντας μια στερνή πνοή.

O έρωτας είναι νεκρός, o έρωτας είναι νεκρός
κι εμείς βιάζουμε το σάπιο του κουφάρι.
Θα σ’ αγαπώ για πάντα, θα σ’ αγαπώ για πάντα
έλα να πεθάνουμε μαζί, μήπως και μου κάτσεις.

Ο έρωτας είναι νεκρός
Νεκρός…

O έρωτας είναι νεκρός, o έρωτας είναι νεκρός
κι εμείς βιάζουμε το σάπιο του κουφάρι.
Θα σ’ αγαπώ για πάντα, θα σ’ αγαπώ για πάντα
έλα να πεθάνουμε μαζί, μήπως και μου κάτσεις.