Το δωμάτιό μου είν’ ένα λιμάνι
με σκέψεις-γλάρους που πετάνε στο ταβάνι
με τρικυμίες, άδειες βάρκες κι άγνωστες φωνές
με πλοία-βιβλία και αρχαίες μουσικές.

Όπου κι αν ταξιδεύεις μες στο χρόνο
δώσε απόψε στην αγάπη λίγο χώρο
έλα στον πιο μικρό παράδεισο της γης
και φύγε με το πρώτο δάκρυ της αυγής.

Η φαντασία μου είναι δάσος σκοτεινό
όπου φωλιάζει το δικό μου όνειρο.
Η φαντασία μου είν’ αυτή που πάντα ήθελα
είν’ ένας ουρανός με σκέψεις-σύννεφα.

Όπου κι αν ταξιδεύεις μες στον πόνο
δώσε απόψε στην αγάπη λίγο χρόνο
έλα στον πιο μικρό παράδεισο της γης
και φύγε με το πρώτο δάκρυ της αυγής.