Άπανωθύρ’ χαμέλυνον
καί κατωθύρ’ έλ’ άν'θεν,
νά μ’ έχωρώ κ’ έβγαίνω έξ',
τ’ έμόν τ’ άρνίν `κ’ έφάν'θεν.

Λαλέστεν καί άς έρχουνταν
τσή γης τα παλληκάρια,
κι άς κοβαλοϋν ς σ’ ώμία'τουν
πελεκετά λιθάρια.

Άρμώστεν*(1) τα παράθυρα,
ήλιος νά μή έμπαίνει,
μενέστε.άτεν, τα στράτας-ι-μ',
άλλο νά μή διαβαίνει.

'Άν λέγ'ν τα χιόνια λύανε
κι ή Άνοιξη έσέβεν,
έμεναν άν καλορωτούν,
ό χειμωγκόντς `κ’ έξέβεν.

*(1)κλείστε