Οι άνθρωποί μου φύγανε,
τα χρόνια που μου μείνανε
εγώ δεν τα γουστάρω,
χωρίς βαλίτσες θα χαθώ,
στους ουρανούς θα απλωθώ
τον ύπνο μου να πάρω.

Να με ξυπνήσει ο Θεός,
αν είναι άνδρας καθαρός,
το λόγο να μου δώσει,
γιατί όλοι οι φίλοι μου
δικοί του γίναν, φίλοι του,
και μ’ αφησε στη γη χωρίς παρέα,
γιατί όλοι οι φίλοι μου
δικοί του γίναν, φίλοι του,
και μ’ αφησε στη γη χωρίς παρέα.

Τα δάκρυα στεγνώσανε,
οι φλέβες μου ματώσανε,
βελόνες με τρυπάνε,
μονάχος μου ξεγράφτηκα
και πήγα εκεί και γράφτηκα,
που πόνοι δεν πονάνε.

Να με ξυπνήσει ο Θεός,
αν είναι άνδρας καθαρός,
το λόγο να μου δώσει,
γιατί όλοι οι φίλοι μου
δικοί του γίναν, φίλοι του,
και μ’ αφησε στη γη χωρίς παρέα,
γιατί όλοι οι φίλοι μου
δικοί του γίναν, φίλοι του,
και μ’ αφησε στη γη χωρίς παρέα.

Γιατί όλοι οι φίλοι μου
δικοί του γίναν, φίλοι του,
και μ’ αφησε στη γη χωρίς παρέα.