Η πεθερά μου βρε παιδιά θα με ζουρλάνει
Έχει μια γλώσσα, όπου κόβει σαν δρεπάνι
Να την εδιώξω, σκέπτομαι μην αγριέψει
Δεν το `χει τίποτα για να με ξεμπερδέψει

Πως θα την βγάλω βρε γυναίκα από το σπίτι,
γιατί μου έχει παραμπεί πολύ στη μύτη
Δεν υποφέρεται, κοντεύω να τα χάσω
Που να την έκοβε το τραμ να ησυχάσω

Αχ, βρε γυναίκα κάθε μέρα με ζαλίζει
Μ’ αυτή την γλώσσα την καρδούλα μου ραγίζει
Σαν `ρχίζει να μου κοπανίζει για την προίκα
Αχ όλο τέλεια στο στόμα της μια γλύκα

Πως θα την βγάλω βρε γυναίκα από το σπίτι,
γιατί μου έχει παραμπεί πολύ στη μύτη
Δεν υποφέρεται, κοντεύω να τα χάσω
Που να την έκοβε το τραμ να ησυχάσω

Δεν έχει βρε παιδιά πιο βαρύ φορτίο,
από την πεθερά χειρότερο λαχείο
γιατί αν σας δώσει προίκα πάρτε το χαμπάρι
θε να σας βρίσει, σαν και με τον φουκαριάρη

Πως θα την βγάλω βρε γυναίκα από το σπίτι,
γιατί μου έχει παραμπεί πολύ στη μύτη
Δεν υποφέρεται, κοντεύω να τα χάσω
Που να την έκοβε το τραμ να ησυχάσω