-Μάνα μ’ το τι δε χαίρεσαι το τι δε καμαρώνεις;
-Το τι καλό `χω γιόκα μου το τι να καμαρώνω
με δυο πιδιά στο πόλεμο και τρία με τους κλέφτες;
Εψές μου `ρθαν τα γράμματα, μαύρα χαρτιά γραμμένα,
βαρέσανε τον Κωσταντή, τον Κώστα το Λεβέντη,
που `ταν πρώτος στα γράμματα, πρώτος κι στο ντουφέκι,
πρώτος κι στο τρέξιμο και πρώτος στο σημάδι.