Φεύγεις χωρίς να το σκεφτείς
φεύγεις χωρίς να μου το πεις
και θες στο πείσμα μιας στιγμής
το παν να σβήσεις

Μόνο μ’ αφήνεις στη ζωή
δίχως αγάπη και στοργή
και στην καρδιά μου
μια πληγή με αναμνήσεις

Πού πας μες τη νύχτα και μες τη βροχή
πού θέλεις αλλού να πετάξεις;
Αν μείνεις στον κόσμο με άδεια ψυχή
δε θα βρεις λιμάνι ν’ αράξεις

Σε ξένα χέρια σα βρεθείς
σαν χελιδόνι θα χαθείς
το παρελθόν θα νοσταλγείς
και θα λυγίσεις

Θα πληγωθείς σιγά σιγά
η πίκρα θα σε κυνηγά
μα θα’ ν’ αργά πολύ αργά
για να γυρίσεις

Πού πας μες τη νύχτα και μες τη βροχή
πού θέλεις αλλού να πετάξεις;
Αν μείνεις στον κόσμο με άδεια ψυχή
δε θα βρεις λιμάνι ν’ αράξεις