Πως να γελάσουν τα χείλη ξανά
τώρα που έχασα εσένα;
Πως να πιστέψω σε άλλη αγκαλιά
σε χέρια που θα `ναι δυο ξένα

Φοβάμαι γιατί απ'αυτή τη στιγμή
θα έχεις στο πλάι σου άλλη
και μένα θα βρίσκουν χιλιάδες καημοί
στο άδειο πικρό προσκεφάλι.
Πονώ και δακρύζω, μα πάντα ελπίζω,
πως θα `ρθεις κοντά μου και πάλι.

Πως να γελάσουν τα χείλη ξανά
τώρα που έχασα εσένα;
Φεύγουν οι μέρες μου τρένα αδειανά,
νύχτες με μάτια κλαμένα.

Κι αν έφυγες μέσα μου πάντα θα ζεις
σκιά στη σκιά σου θα γίνω.
Σε κάθε σου βήμα μπροστά θα με βρεις
την κάθε σου πίκρα να σβήνω.
Πονώ και δακρύζω, μα πάντα ελπίζω,
πως θα `ρθεις κοντά μου και πάλι.

Πως να γελάσουν τα χείλη ξανά
τώρα που έχασα εσένα;
Πως να πιστέψω σε άλλη αγκαλιά
σε χέρια που θα `ναι δυο ξένα