Μες τα ερείπια της αγάπης μας γυρνάς
Και έχεις το θράσος για αγάπη να μιλάς
Μα η καρδιά σου πόνο δίνει μια ζωή
Είσαι ένα σώμα που δεν έχει πια ψυχή...

Δεν είσαι άνθρωπος εσύ
Είσαι ένας δαίμονας φωτιάς
Και αφού δεν ξέρεις ν’ αγαπάς
Πίσω στη κόλαση να πας...

Σε ένα άγονο τοπίο τριγυρνώ
Πίνω τον πόνο να ξεχάσω το καημό
Και ξημερώνω μ’ ένα ατέλειωτο θυμό
Κρίμα που κάποτε σ’ αγάπησα εγώ...

Δεν είσαι άνθρωπος εσύ
Είσαι ένας δαίμονας φωτιάς
Και αφού δεν ξέρεις ν’ αγαπάς
Πίσω στη κόλαση να πας...