Σαν κοιμωμένη, στην αγκαλιά σου
ψάχνεις τον πρίγκηπα σου
Όμως δε θα ρθει , μην περιμένεις
όνειρο είναι και πεθαίνεις

Τι περιμένεις , κανείς δε θα ρθει ποτέ
Δεν ξέρει που μένεις, τα σύννεφα διώξε ουρανέ

Ζεις τη ζωή σου, μέσα κλεισμένη
μέσα στο ροζ κουτί σου
Το μαξιλάρι , για συντροφιά σου
έχει ποτίσει με τ’ άρωμα σου

Τι περιμένεις, κανείς δε θα ρθει ποτέ
Δεν ξέρει που μένεις, τα σύννεφα διώξε ουρανέ